corripiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of corripiō.
Participle
corripiendus (feminine corripienda, neuter corripiendum); first/second-declension participle
- which is to be seized
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | corripiendus | corripienda | corripiendum | corripiendī | corripiendae | corripienda | |
| genitive | corripiendī | corripiendae | corripiendī | corripiendōrum | corripiendārum | corripiendōrum | |
| dative | corripiendō | corripiendae | corripiendō | corripiendīs | |||
| accusative | corripiendum | corripiendam | corripiendum | corripiendōs | corripiendās | corripienda | |
| ablative | corripiendō | corripiendā | corripiendō | corripiendīs | |||
| vocative | corripiende | corripienda | corripiendum | corripiendī | corripiendae | corripienda | |