corturar
Romanian
Etymology
From corturi + -ar, from cort.
Noun
corturar m (plural corturari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | corturar | corturarul | corturari | corturarii | |
| genitive-dative | corturar | corturarului | corturari | corturarilor | |
| vocative | corturarule | corturarilor | |||