cositorar

Romanian

Etymology

From cositor +‎ -ar.

Noun

cositorar m (plural cositorari)

  1. a tinsmith

Declension

Declension of cositorar
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative cositorar cositorarul cositorari cositorarii
genitive-dative cositorar cositorarului cositorari cositorarilor
vocative cositorarule cositorarilor

References

  • cositorar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN