cotuț

Romanian

Etymology

From cot +‎ -uț.

Noun

cotuț m (plural cotuțuri)

  1. diminutive of cot

Declension

Declension of cotuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative cotuț cotuțul cotuțuri cotuțurii
genitive-dative cotuț cotuțului cotuțuri cotuțurilor
vocative cotuțule cotuțurilor

References

  • cotuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN