cracht

Middle Dutch

Alternative forms

Etymology

From Old Dutch craft, from Proto-Germanic *kraft-.

Noun

cracht f or m

  1. strength
  2. force

Inflection

Strong feminine noun
singular plural
nominative cracht crachte
accusative cracht crachte
genitive cracht, crachte crachte
dative cracht, crachte crachten
Strong masculine noun
singular plural
nominative cracht crachte
accusative cracht crachte
genitive crachts crachte
dative crachte crachten

Descendants

  • Dutch: kracht
  • Limburgish: krach

Further reading

  • cracht”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “cracht (II)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page II