cratimă
Romanian
Etymology
Borrowed from Greek κράτημα (krátima).
Noun
cratimă f (plural cratime)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | cratimă | cratima | cratime | cratimele | |
| genitive-dative | cratime | cratimei | cratime | cratimelor | |
| vocative | cratimă, cratimo | cratimelor | |||