crematurus
Latin
Etymology
Future active participle of cremō.
Participle
cremātūrus (feminine cremātūra, neuter cremātūrum); first/second-declension participle
- about to burn
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cremātūrus | cremātūra | cremātūrum | cremātūrī | cremātūrae | cremātūra | |
| genitive | cremātūrī | cremātūrae | cremātūrī | cremātūrōrum | cremātūrārum | cremātūrōrum | |
| dative | cremātūrō | cremātūrae | cremātūrō | cremātūrīs | |||
| accusative | cremātūrum | cremātūram | cremātūrum | cremātūrōs | cremātūrās | cremātūra | |
| ablative | cremātūrō | cremātūrā | cremātūrō | cremātūrīs | |||
| vocative | cremātūre | cremātūra | cremātūrum | cremātūrī | cremātūrae | cremātūra | |