crenatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kreːˈnaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kreˈnaː.t̪us]
Adjective
crēnātus (feminine crēnāta, neuter crēnātum, superlative crēnātissimus); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | crēnātus | crēnāta | crēnātum | crēnātī | crēnātae | crēnāta | |
| genitive | crēnātī | crēnātae | crēnātī | crēnātōrum | crēnātārum | crēnātōrum | |
| dative | crēnātō | crēnātae | crēnātō | crēnātīs | |||
| accusative | crēnātum | crēnātam | crēnātum | crēnātōs | crēnātās | crēnāta | |
| ablative | crēnātō | crēnātā | crēnātō | crēnātīs | |||
| vocative | crēnāte | crēnāta | crēnātum | crēnātī | crēnātae | crēnāta | |