cretaceus
Latin
Etymology
From crēta (“chalk”) + -āceus, more at crēta.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kreːˈtaː.ke.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kreˈt̪aː.t͡ʃe.us]
Adjective
crētāceus (feminine crētācea, neuter crētāceum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | crētāceus | crētācea | crētāceum | crētāceī | crētāceae | crētācea | |
| genitive | crētāceī | crētāceae | crētāceī | crētāceōrum | crētāceārum | crētāceōrum | |
| dative | crētāceō | crētāceae | crētāceō | crētāceīs | |||
| accusative | crētāceum | crētāceam | crētāceum | crētāceōs | crētāceās | crētācea | |
| ablative | crētāceō | crētāceā | crētāceō | crētāceīs | |||
| vocative | crētācee | crētācea | crētāceum | crētāceī | crētāceae | crētācea | |
References
- “cretaceus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cretaceus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.