cretatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kreːˈtaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kreˈt̪aː.t̪us]
Adjective
crētātus (feminine crētāta, neuter crētātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | crētātus | crētāta | crētātum | crētātī | crētātae | crētāta | |
| genitive | crētātī | crētātae | crētātī | crētātōrum | crētātārum | crētātōrum | |
| dative | crētātō | crētātae | crētātō | crētātīs | |||
| accusative | crētātum | crētātam | crētātum | crētātōs | crētātās | crētāta | |
| ablative | crētātō | crētātā | crētātō | crētātīs | |||
| vocative | crētāte | crētāta | crētātum | crētātī | crētātae | crētāta | |
References
- “cretatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “cretatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers