criminosus

Latin

Etymology

From crīmen +‎ -ōsus.

Pronunciation

Adjective

crīminōsus (feminine crīminōsa, neuter crīminōsum, superlative crīminōsissimus); first/second-declension adjective

  1. accusatory, reproachful
  2. slanderous, vituperative
  3. shameful, criminal

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative crīminōsus crīminōsa crīminōsum crīminōsī crīminōsae crīminōsa
genitive crīminōsī crīminōsae crīminōsī crīminōsōrum crīminōsārum crīminōsōrum
dative crīminōsō crīminōsae crīminōsō crīminōsīs
accusative crīminōsum crīminōsam crīminōsum crīminōsōs crīminōsās crīminōsa
ablative crīminōsō crīminōsā crīminōsō crīminōsīs
vocative crīminōse crīminōsa crīminōsum crīminōsī crīminōsae crīminōsa

Descendants

  • Catalan: criminós
  • Italian: criminoso
  • Portuguese: criminoso
  • Spanish: criminoso

References

  • criminosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • criminosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "criminosus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • criminosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.