cristalit
Romanian
Etymology
Borrowed from German Kristallit.
Noun
cristalit n (plural cristalite)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | cristalit | cristalitul | cristalite | cristalitele | |
genitive-dative | cristalit | cristalitului | cristalite | cristalitelor | |
vocative | cristalitule | cristalitelor |