cronograf
Romanian
Etymology
Borrowed from French chronographe. By surface analysis, crono- + -graf.
Noun
cronograf n (plural cronografe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | cronograf | cronograful | cronografe | cronografele | |
| genitive-dative | cronograf | cronografului | cronografe | cronografelor | |
| vocative | cronografule | cronografelor | |||