crucifigendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of crucifīgō
Participle
crucifīgendus (feminine crucifīgenda, neuter crucifīgendum); first/second-declension participle
- which is to be crucified
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | crucifīgendus | crucifīgenda | crucifīgendum | crucifīgendī | crucifīgendae | crucifīgenda | |
| genitive | crucifīgendī | crucifīgendae | crucifīgendī | crucifīgendōrum | crucifīgendārum | crucifīgendōrum | |
| dative | crucifīgendō | crucifīgendae | crucifīgendō | crucifīgendīs | |||
| accusative | crucifīgendum | crucifīgendam | crucifīgendum | crucifīgendōs | crucifīgendās | crucifīgenda | |
| ablative | crucifīgendō | crucifīgendā | crucifīgendō | crucifīgendīs | |||
| vocative | crucifīgende | crucifīgenda | crucifīgendum | crucifīgendī | crucifīgendae | crucifīgenda | |