cruma
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *krumô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkru.mɑ/
Noun
cruma m (nominative plural cruman)
Declension
Weak:
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | cruma | cruman |
accusative | cruman | cruman |
genitive | cruman | crumena |
dative | cruman | crumum |