csalafinta
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃɒlɒfintɒ]
Audio: (file) - Hyphenation: csa‧la‧fin‧ta
- Rhymes: -tɒ
Adjective
csalafinta (comparative csalafintább, superlative legcsalafintább)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | csalafinta | csalafinták |
accusative | csalafintát | csalafintákat |
dative | csalafintának | csalafintáknak |
instrumental | csalafintával | csalafintákkal |
causal-final | csalafintáért | csalafintákért |
translative | csalafintává | csalafintákká |
terminative | csalafintáig | csalafintákig |
essive-formal | csalafintaként | csalafintákként |
essive-modal | — | — |
inessive | csalafintában | csalafintákban |
superessive | csalafintán | csalafintákon |
adessive | csalafintánál | csalafintáknál |
illative | csalafintába | csalafintákba |
sublative | csalafintára | csalafintákra |
allative | csalafintához | csalafintákhoz |
elative | csalafintából | csalafintákból |
delative | csalafintáról | csalafintákról |
ablative | csalafintától | csalafintáktól |
non-attributive possessive – singular |
csalafintáé | csalafintáké |
non-attributive possessive – plural |
csalafintáéi | csalafintákéi |
Derived terms
- csalafintáskodik
Further reading
- csalafinta in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- csalafinta in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).