cumbaragiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish خمبرهجی (kumbaracı). Equivalent to cumbara + -giu.
Noun
cumbaragiu m (plural cumbaragii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | cumbaragiu | cumbaragiul | cumbaragii | cumbaragiii | |
| genitive-dative | cumbaragiu | cumbaragiului | cumbaragii | cumbaragiilor | |
| vocative | cumbaragiule | cumbaragiilor | |||