cunctandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of cū̆nctor.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kuːŋkˈtan.dʊs], [kʊŋkˈtan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kuŋkˈt̪an̪.d̪us]
Participle
cū̆nctandus (feminine cū̆nctanda, neuter cū̆nctandum); first/second-declension participle
- which is to be delayed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cū̆nctandus | cū̆nctanda | cū̆nctandum | cū̆nctandī | cū̆nctandae | cū̆nctanda | |
| genitive | cū̆nctandī | cū̆nctandae | cū̆nctandī | cū̆nctandōrum | cū̆nctandārum | cū̆nctandōrum | |
| dative | cū̆nctandō | cū̆nctandae | cū̆nctandō | cū̆nctandīs | |||
| accusative | cū̆nctandum | cū̆nctandam | cū̆nctandum | cū̆nctandōs | cū̆nctandās | cū̆nctanda | |
| ablative | cū̆nctandō | cū̆nctandā | cū̆nctandō | cū̆nctandīs | |||
| vocative | cū̆nctande | cū̆nctanda | cū̆nctandum | cū̆nctandī | cū̆nctandae | cū̆nctanda | |