curatoricius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kuː.raː.toːˈrɪ.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ku.ra.t̪oˈriː.t͡ʃi.us]
Adjective
cūrātōricius (feminine cūrātōricia, neuter cūrātōricium); first/second-declension adjective
- (relational) overseer
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cūrātōricius | cūrātōricia | cūrātōricium | cūrātōriciī | cūrātōriciae | cūrātōricia | |
| genitive | cūrātōriciī | cūrātōriciae | cūrātōriciī | cūrātōriciōrum | cūrātōriciārum | cūrātōriciōrum | |
| dative | cūrātōriciō | cūrātōriciae | cūrātōriciō | cūrātōriciīs | |||
| accusative | cūrātōricium | cūrātōriciam | cūrātōricium | cūrātōriciōs | cūrātōriciās | cūrātōricia | |
| ablative | cūrātōriciō | cūrātōriciā | cūrātōriciō | cūrātōriciīs | |||
| vocative | cūrātōricie | cūrātōricia | cūrātōricium | cūrātōriciī | cūrātōriciae | cūrātōricia | |
References
- “curatoricius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- curatoricius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ^ Leumann, Manu. 1918. Die Adjektiva auf -ī̆cius. Glotta 9. 134.