English
Etymology
From Curie + -ium; named after Pierre and Marie Curie.
Pronunciation
- enPR: kūr'ēəm, IPA(key): /ˈkjʊəɹiəm/
- Rhymes: -ʊəɹiəm
Noun
curium (uncountable)
- A highly fissile transuranic chemical element (symbol Cm) with an atomic number of 96.
Derived terms
- curium bromide
- curium chloride
- curium dioxide
- curium iodide
- curium oxide
- curium tetrafluoride
- curium trioxide
Translations
Afrikaans
Noun
curium (uncountable)
- curium
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɪrɪjum]
- Hyphenation: cu‧rium
Noun
curium n
- curium (transuranic chemical element with an atomic number of 96)
Declension
Declension of curium (semisoft neuter foreign)
Danish
Etymology
From French Curie + -ium. Named after Pierre and Marie Curie.
Noun
curium n (singular definite curiummet, not used in plural form)
- curium
Declension
References
Dutch
Etymology
Borrowed from English curium.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkyː.ri.ʏm/
- Hyphenation: cu‧ri‧um
Noun
curium n (uncountable)
- curium
Finnish
Etymology
Internationalism (see English curium).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkurium/, [ˈkurium]
- Rhymes: -urium
Noun
curium
- curium
Declension
| Inflection of curium (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
curium
|
curiumit
|
| genitive
|
curiumin
|
curiumien
|
| partitive
|
curiumia
|
curiumeja
|
| illative
|
curiumiin
|
curiumeihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curium
|
curiumit
|
| accusative
|
nom.
|
curium
|
curiumit
|
| gen.
|
curiumin
|
| genitive
|
curiumin
|
curiumien
|
| partitive
|
curiumia
|
curiumeja
|
| inessive
|
curiumissa
|
curiumeissa
|
| elative
|
curiumista
|
curiumeista
|
| illative
|
curiumiin
|
curiumeihin
|
| adessive
|
curiumilla
|
curiumeilla
|
| ablative
|
curiumilta
|
curiumeilta
|
| allative
|
curiumille
|
curiumeille
|
| essive
|
curiumina
|
curiumeina
|
| translative
|
curiumiksi
|
curiumeiksi
|
| abessive
|
curiumitta
|
curiumeitta
|
| instructive
|
—
|
curiumein
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curiumini
|
curiumini
|
| accusative
|
nom.
|
curiumini
|
curiumini
|
| gen.
|
curiumini
|
| genitive
|
curiumini
|
curiumieni
|
| partitive
|
curiumiani
|
curiumejani
|
| inessive
|
curiumissani
|
curiumeissani
|
| elative
|
curiumistani
|
curiumeistani
|
| illative
|
curiumiini
|
curiumeihini
|
| adessive
|
curiumillani
|
curiumeillani
|
| ablative
|
curiumiltani
|
curiumeiltani
|
| allative
|
curiumilleni
|
curiumeilleni
|
| essive
|
curiuminani
|
curiumeinani
|
| translative
|
curiumikseni
|
curiumeikseni
|
| abessive
|
curiumittani
|
curiumeittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
curiumeineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curiumisi
|
curiumisi
|
| accusative
|
nom.
|
curiumisi
|
curiumisi
|
| gen.
|
curiumisi
|
| genitive
|
curiumisi
|
curiumiesi
|
| partitive
|
curiumiasi
|
curiumejasi
|
| inessive
|
curiumissasi
|
curiumeissasi
|
| elative
|
curiumistasi
|
curiumeistasi
|
| illative
|
curiumiisi
|
curiumeihisi
|
| adessive
|
curiumillasi
|
curiumeillasi
|
| ablative
|
curiumiltasi
|
curiumeiltasi
|
| allative
|
curiumillesi
|
curiumeillesi
|
| essive
|
curiuminasi
|
curiumeinasi
|
| translative
|
curiumiksesi
|
curiumeiksesi
|
| abessive
|
curiumittasi
|
curiumeittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
curiumeinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curiumimme
|
curiumimme
|
| accusative
|
nom.
|
curiumimme
|
curiumimme
|
| gen.
|
curiumimme
|
| genitive
|
curiumimme
|
curiumiemme
|
| partitive
|
curiumiamme
|
curiumejamme
|
| inessive
|
curiumissamme
|
curiumeissamme
|
| elative
|
curiumistamme
|
curiumeistamme
|
| illative
|
curiumiimme
|
curiumeihimme
|
| adessive
|
curiumillamme
|
curiumeillamme
|
| ablative
|
curiumiltamme
|
curiumeiltamme
|
| allative
|
curiumillemme
|
curiumeillemme
|
| essive
|
curiuminamme
|
curiumeinamme
|
| translative
|
curiumiksemme
|
curiumeiksemme
|
| abessive
|
curiumittamme
|
curiumeittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
curiumeinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curiuminne
|
curiuminne
|
| accusative
|
nom.
|
curiuminne
|
curiuminne
|
| gen.
|
curiuminne
|
| genitive
|
curiuminne
|
curiumienne
|
| partitive
|
curiumianne
|
curiumejanne
|
| inessive
|
curiumissanne
|
curiumeissanne
|
| elative
|
curiumistanne
|
curiumeistanne
|
| illative
|
curiumiinne
|
curiumeihinne
|
| adessive
|
curiumillanne
|
curiumeillanne
|
| ablative
|
curiumiltanne
|
curiumeiltanne
|
| allative
|
curiumillenne
|
curiumeillenne
|
| essive
|
curiuminanne
|
curiumeinanne
|
| translative
|
curiumiksenne
|
curiumeiksenne
|
| abessive
|
curiumittanne
|
curiumeittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
curiumeinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
curiuminsa
|
curiuminsa
|
| accusative
|
nom.
|
curiuminsa
|
curiuminsa
|
| gen.
|
curiuminsa
|
| genitive
|
curiuminsa
|
curiumiensa
|
| partitive
|
curiumiaan curiumiansa
|
curiumejaan curiumejansa
|
| inessive
|
curiumissaan curiumissansa
|
curiumeissaan curiumeissansa
|
| elative
|
curiumistaan curiumistansa
|
curiumeistaan curiumeistansa
|
| illative
|
curiumiinsa
|
curiumeihinsa
|
| adessive
|
curiumillaan curiumillansa
|
curiumeillaan curiumeillansa
|
| ablative
|
curiumiltaan curiumiltansa
|
curiumeiltaan curiumeiltansa
|
| allative
|
curiumilleen curiumillensa
|
curiumeilleen curiumeillensa
|
| essive
|
curiuminaan curiuminansa
|
curiumeinaan curiumeinansa
|
| translative
|
curiumikseen curiumiksensa
|
curiumeikseen curiumeiksensa
|
| abessive
|
curiumittaan curiumittansa
|
curiumeittaan curiumeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
curiumeineen curiumeinensa
|
|
French
Pronunciation
Noun
curium m (uncountable)
- curium
Further reading
Latin
Pronunciation
Noun
curium n (genitive curiī); second declension
- curium
Declension
Second-declension noun (neuter).
Romanian
Noun
curium n (uncountable)
- alternative form of curiu
Declension
Declension of curium
| singular only
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
curium
|
curiumul
|
| genitive-dative
|
curium
|
curiumului
|
| vocative
|
curiumule
|
Slovak
Pronunciation
Noun
curium n
- curium (element)
Further reading
- “curium”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2025
Swedish
Noun
curium n
- curium
Declension
References