curvirostris
Latin
Etymology
From curvus (“bent”) + rōstrum (“beak”) + -is.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʊr.wɪˈroːs.trɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kur.viˈrɔs.t̪ris]
Adjective
curvirōstris (neuter curvirōstre); third-declension two-termination adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | curvirōstris | curvirōstre | curvirōstrēs | curvirōstria | |
| genitive | curvirōstris | curvirōstrium | |||
| dative | curvirōstrī | curvirōstribus | |||
| accusative | curvirōstrem | curvirōstre | curvirōstrēs curvirōstrīs |
curvirōstria | |
| ablative | curvirōstrī | curvirōstribus | |||
| vocative | curvirōstris | curvirōstre | curvirōstrēs | curvirōstria | |
Related terms
- curvirostra