cwictreow
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkwikˌtre͜oːw/
Noun
cwictrēow n
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cwictrēow | cwictrēow |
| accusative | cwictrēow | cwictrēow |
| genitive | cwictrēowes | cwictrēowa |
| dative | cwictrēowe | cwictrēowum |
Synonyms
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “CWICTRĒOW”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.