cyckać

From cycek +‎ -ać.

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈt͡sɘt͡s.kat͡ɕ/
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈt͡sɘt͡s.kat͡ɕ]

cyckać impf

1. (transitive, dialectal, Kielce, Przemyśl) to suck (use the mouth and lips to pull in a liquid)

• cyckać in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1908) “cyckać”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 333
• Jan Łoś (1886) “cyckać”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 183