cydonius
Latin
Alternative forms
Etymology
From Ancient Greek Κῠδωνῐ́ᾱ (Kŭdōnĭ́ā, “Cydonia”) (town in Crete).
Adjective
cydōnius (feminine cydōnia, neuter cydōnium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cydōnius | cydōnia | cydōnium | cydōniī | cydōniae | cydōnia | |
| genitive | cydōniī | cydōniae | cydōniī | cydōniōrum | cydōniārum | cydōniōrum | |
| dative | cydōniō | cydōniae | cydōniō | cydōniīs | |||
| accusative | cydōnium | cydōniam | cydōnium | cydōniōs | cydōniās | cydōnia | |
| ablative | cydōniō | cydōniā | cydōniō | cydōniīs | |||
| vocative | cydōnie | cydōnia | cydōnium | cydōniī | cydōniae | cydōnia | |
Derived terms
- mālum cydōnium (“quince”)
Noun
cydōnius f (genitive cydōniī or cydōnī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cydōnius | cydōniī |
| genitive | cydōniī cydōnī1 |
cydōniōrum |
| dative | cydōniō | cydōniīs |
| accusative | cydōnium | cydōniōs |
| ablative | cydōniō | cydōniīs |
| vocative | cydōnie | cydōniī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).