cynewiþþe

Old English

Etymology

From cyne- (royal) +‎ wiþþe (band)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈky.neˌwiθ.θe/

Noun

cynewiþþe f

  1. crown, diadem

Declension

Weak feminine (n-stem):

singular plural
nominative cynewiþþe cynewiþþan
accusative cynewiþþan cynewiþþan
genitive cynewiþþan cynewiþþena
dative cynewiþþan cynewiþþum

References