czaprak
Polish
Alternative forms
- czaprag
Etymology
Borrowed from Ukrainian чапра́к (čaprák), from Ottoman Turkish چاپراق. First attested in 1634.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʂa.prak/
Audio: (file) - Rhymes: -aprak
- Syllabification: cza‧prak
Noun
czaprak m inan (diminutive czapraczek, related adjective czaprakowy)
Declension
Declension of czaprak
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | czaprak | czapraki |
| genitive | czapraka | czapraków |
| dative | czaprakowi | czaprakom |
| accusative | czaprak | czapraki |
| instrumental | czaprakiem | czaprakami |
| locative | czapraku | czaprakach |
| vocative | czapraku | czapraki |
Related terms
nouns
- czaprażka
References
Further reading
- czaprak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czaprak in Polish dictionaries at PWN
- Brückner, Aleksander (1927) “czaprak”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna