czara

See also: Czara, czarą, and Czarą

Polish

Etymology

Borrowed from Russian ча́ра (čára), from Proto-Slavic *čara.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʂa.ra/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ara
  • Syllabification: cza‧ra
  • Homophone: Czara

Noun

czara f (diminutive czarka)

  1. (literary) bowl, cup, goblet

Declension

Declension of czara
singular plural
nominative czara czary
genitive czary czar
dative czarze czarom
accusative czarę czary
instrumental czarą czarami
locative czarze czarach
vocative czaro czary

Further reading

  • czara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czara in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.