czarujący

Polish

Etymology

From czarować +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʂa.ruˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: cza‧ru‧ją‧cy

Adjective

czarujący (comparative bardziej czarujący, superlative najbardziej czarujący, derived adverb czarująco)

  1. charming, enchanting

Declension

Declension of czarujący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative czarujący czarująca czarujące czarujący czarujące
genitive czarującego czarującej czarującego czarujących
dative czarującemu czarującej czarującemu czarującym
accusative czarującego czarujący czarującą czarujące czarujących czarujące
instrumental czarującym czarującą czarującym czarującymi
locative czarującym czarującej czarującym czarujących

Further reading

  • czarujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czarujący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.