czknąć

Polish

Etymology

From czkać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʂknɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: czknąć

Verb

czknąć pf (imperfective czkać)

  1. (intransitive, biology) to hiccup (to produce a hiccup; have the hiccups)
    Synonym: (imperfective only, regional) wiukać

Conjugation

Conjugation of czknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czknąć
future tense 1st czknę czkniemy
2nd czkniesz czkniecie
3rd czknie czkną
impersonal czknie się
past tense 1st czknąłem,
-(e)m czknął 		czknęłam,
-(e)m czknęła 		czknęłom,
-(e)m czknęło 		czknęliśmy,
-(e)śmy czknęli 		czknęłyśmy,
-(e)śmy czknęły
2nd czknąłeś,
-(e)ś czknął 		czknęłaś,
-(e)ś czknęła 		czknęłoś,
-(e)ś czknęło 		czknęliście,
-(e)ście czknęli 		czknęłyście,
-(e)ście czknęły
3rd czknął czknęła czknęło czknęli czknęły
impersonal czknięto
conditional 1st czknąłbym,
bym czknął 		czknęłabym,
bym czknęła 		czknęłobym,
bym czknęło 		czknęlibyśmy,
byśmy czknęli 		czknęłybyśmy,
byśmy czknęły
2nd czknąłbyś,
byś czknął 		czknęłabyś,
byś czknęła 		czknęłobyś,
byś czknęło 		czknęlibyście,
byście czknęli 		czknęłybyście,
byście czknęły
3rd czknąłby,
by czknął 		czknęłaby,
by czknęła 		czknęłoby,
by czknęło 		czknęliby,
by czknęli 		czknęłyby,
by czknęły
impersonal czknięto by
imperative 1st niech czknę czknijmy
2nd czknij czknijcie
3rd niech czknie niech czkną
anterior adverbial participle czknąwszy
verbal noun czknięcie
noun

Further reading

  • czknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.