dákó
Hungarian
Etymology
Borrowed from Bavarian dako, from Spanish taco (“cue”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdaːkoː]
- Hyphenation: dá‧kó
- Rhymes: -koː
Noun
dákó (plural dákók)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dákó | dákók |
| accusative | dákót | dákókat |
| dative | dákónak | dákóknak |
| instrumental | dákóval | dákókkal |
| causal-final | dákóért | dákókért |
| translative | dákóvá | dákókká |
| terminative | dákóig | dákókig |
| essive-formal | dákóként | dákókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | dákóban | dákókban |
| superessive | dákón | dákókon |
| adessive | dákónál | dákóknál |
| illative | dákóba | dákókba |
| sublative | dákóra | dákókra |
| allative | dákóhoz | dákókhoz |
| elative | dákóból | dákókból |
| delative | dákóról | dákókról |
| ablative | dákótól | dákóktól |
| non-attributive possessive – singular |
dákóé | dákóké |
| non-attributive possessive – plural |
dákóéi | dákókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | dákóm | dákóim |
| 2nd person sing. | dákód | dákóid |
| 3rd person sing. | dákója | dákói |
| 1st person plural | dákónk | dákóink |
| 2nd person plural | dákótok | dákóitok |
| 3rd person plural | dákójuk | dákóik |
Further reading
- dákó in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- dákó in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).