dâmbuț

Romanian

Etymology

From dâmb +‎ -uț.

Noun

dâmbuț n (plural dâmbuțuri)

  1. diminutive of dâmb

Declension

Declension of dâmbuț
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative dâmbuț dâmbuțul dâmbuțuri dâmbuțurile
genitive-dative dâmbuț dâmbuțului dâmbuțuri dâmbuțurilor
vocative dâmbuțule dâmbuțurilor

References

  • dâmbuț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN