Irish
Etymology
From dóite (“burnt”) + -án, from dóigh (“burn”, verb).
Noun
dóiteán m (genitive singular dóiteáin, nominative plural dóiteáin)
- fire, conflagration
Declension
Declension of dóiteán (first declension)
|
|
Derived terms
- aláram dóiteáin (“fire-alarm (device)”)
- bád dóiteáin (“fire-float”)
- briogáid dóiteáin (“fire-brigade”)
- buicéad dóiteáin (“fire-bucket”)
- cleachtadh dóiteáin (“fire-drill”)
- coca dóiteáin (“fire-plug”)
- dóiteán foraoise (“forest fire”)
- dóiteán simléir (“chimney fire”)
- dóiteánacht (“fire-raising”)
- dóiteánaí (“fire-raiser”)
- druil dhóiteáin (“fire-drill”)
- fear dóiteáin (“fireman”)
- garda dóiteáin (“fire-guard”)
- hiodrant dóiteáin (“fire-hydrant”)
- inneall dóiteáin (“fire-engine”)
- múchadh dóiteáin (“fire-fighting”)
- múchtóir dóiteáin (“fire-extinguisher”)
- picéad dóiteáin (“fire picket”)
- píobán dóiteáin (“fire-hose”)
- rabhadh dóiteáin (“fire-alarm (sound)”)
- riosca dóiteáin (“fire-risk”)
- smachtú dóiteáin (“fire-fighting”)
- stáisiún dóiteáin
- trinse dóiteáin (“fire-line”)
Descendants
Mutation
Mutated forms of dóiteán
| radical
|
lenition
|
eclipsis
|
| dóiteán
|
dhóiteán
|
ndóiteán
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “dóiteán”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “dóiteán”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “dóiteán”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025