Turkish
Etymology
From dövüş (“fight”) + -çü.
Noun
dövüşçü (definite accusative dövüşçüyü, plural dövüşçüler)
- fighter
Declension
Declension of dövüşçü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dövüşçü
|
dövüşçüler
|
| definite accusative
|
dövüşçüyü
|
dövüşçüleri
|
| dative
|
dövüşçüye
|
dövüşçülere
|
| locative
|
dövüşçüde
|
dövüşçülerde
|
| ablative
|
dövüşçüden
|
dövüşçülerden
|
| genitive
|
dövüşçünün
|
dövüşçülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçüm
|
dövüşçülerim
|
| 2nd singular
|
dövüşçün
|
dövüşçülerin
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsü
|
dövüşçüleri
|
| 1st plural
|
dövüşçümüz
|
dövüşçülerimiz
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüz
|
dövüşçüleriniz
|
| 3rd plural
|
dövüşçüleri
|
dövüşçüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçümü
|
dövüşçülerimi
|
| 2nd singular
|
dövüşçünü
|
dövüşçülerini
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsünü
|
dövüşçülerini
|
| 1st plural
|
dövüşçümüzü
|
dövüşçülerimizi
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüzü
|
dövüşçülerinizi
|
| 3rd plural
|
dövüşçülerini
|
dövüşçülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçüme
|
dövüşçülerime
|
| 2nd singular
|
dövüşçüne
|
dövüşçülerine
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsüne
|
dövüşçülerine
|
| 1st plural
|
dövüşçümüze
|
dövüşçülerimize
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüze
|
dövüşçülerinize
|
| 3rd plural
|
dövüşçülerine
|
dövüşçülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçümde
|
dövüşçülerimde
|
| 2nd singular
|
dövüşçünde
|
dövüşçülerinde
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsünde
|
dövüşçülerinde
|
| 1st plural
|
dövüşçümüzde
|
dövüşçülerimizde
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüzde
|
dövüşçülerinizde
|
| 3rd plural
|
dövüşçülerinde
|
dövüşçülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçümden
|
dövüşçülerimden
|
| 2nd singular
|
dövüşçünden
|
dövüşçülerinden
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsünden
|
dövüşçülerinden
|
| 1st plural
|
dövüşçümüzden
|
dövüşçülerimizden
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüzden
|
dövüşçülerinizden
|
| 3rd plural
|
dövüşçülerinden
|
dövüşçülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçümün
|
dövüşçülerimin
|
| 2nd singular
|
dövüşçünün
|
dövüşçülerinin
|
| 3rd singular
|
dövüşçüsünün
|
dövüşçülerinin
|
| 1st plural
|
dövüşçümüzün
|
dövüşçülerimizin
|
| 2nd plural
|
dövüşçünüzün
|
dövüşçülerinizin
|
| 3rd plural
|
dövüşçülerinin
|
dövüşçülerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dövüşçüyüm
|
dövüşçülerim
|
| 2nd singular
|
dövüşçüsün
|
dövüşçülersin
|
| 3rd singular
|
dövüşçü
dövüşçüdür
|
dövüşçüler
dövüşçülerdir
|
| 1st plural
|
dövüşçüyüz
|
dövüşçüleriz
|
| 2nd plural
|
dövüşçüsünüz
|
dövüşçülersiniz
|
| 3rd plural
|
dövüşçüler
|
dövüşçülerdir
|
|