dúkönd
Icelandic
Etymology
From dúkur (“cloth”) + önd (“duck”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtuːkœnt/
Noun
dúkönd f (genitive singular dúkandar, nominative plural dúkendur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | dúkönd | dúköndin | dúkendur | dúkendurnar |
| accusative | dúkönd | dúköndina | dúkendur | dúkendurnar |
| dative | dúkönd | dúköndinni | dúköndum | dúköndunum |
| genitive | dúkandar | dúkandarinnar | dúkanda | dúkandanna |