dłubień

Polish

Etymology

From dłubać +‎ -eń.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdwu.bjɛɲ/
  • Rhymes: -ubjɛɲ
  • Syllabification: dłu‧bień

Noun

dłubień m animal

  1. any ichneumon wasp of the genus Glypta

Declension

Declension of dłubień
singular plural
nominative dłubień dłubienie
genitive dłubienia dłubieni
dative dłubieniowi dłubieniom
accusative dłubienia dłubienie
instrumental dłubieniem dłubieniami
locative dłubieniu dłubieniach
vocative dłubieniu dłubienie
nouns
verb

Further reading

  • Majewski, Erazm (1894) Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich: Słownik łacińsko-polski, A.–M.‎[1], volume II, page 365
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.