dœll
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *dōljaz.
Noun
dœll m (genitive dœls, plural dœlir)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | dœll | dœllinn | dœlir | dœlirnir |
| accusative | dœl | dœlinn | dœli | dœlina |
| dative | dœl | dœlinum | dœlum | dœlunum |
| genitive | dœls | dœlsins | dœla | dœlanna |
Derived terms
- Laxárdœlir
- Laxdœlir
- Fljótsdœlir
- Vatnsdœlir
Descendants
- Norwegian Nynorsk: døl