dźěłać

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dělati. By surface analysis, dźěło +‎ -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈd͡ʒɪ.wajt͡ʃ/
  • Rhymes: -ɪwajt͡ʃ
  • Syllabification: dźě‧łać

Verb

dźěłać impf

  1. (intransitive) to work
  2. (transitive) to produce, manufacture

Conjugation

Conjugation of dźěłać (imperfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive dźěłać
transgressive dźěłajo, dźěłajcy
present tense 1st dźěłam dźěłamoj dźěłamy
2nd dźěłaš dźěłataj dźěłatej dźěłaće
3rd dźěła dźěłataj dźěłatej dźěłaja, dźěłaju
past tense 1st dźěłach dźěłachmoj dźěłachmy
2nd dźěłaše dźěłaštaj dźěłaštej dźěłašće
3rd dźěłaše dźěłaštaj dźěłaštej dźěłachu
imperative 1st — dźěłajmoj dźěłajmy
2nd dźěłaj dźěłajtaj dźěłajtej dźěłajće
3rd dźěłaj —
active participle dźěłacy
passive participle dźěłany
ł-form dźěłał
verbal noun dźěłanje

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.