dźiwi

See also: dziwi

Upper Sorbian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈd͡ʒiwi/
  • Rhymes: -iwi
  • Syllabification: dźi‧wi

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *divьjь (“natural, intact; feral, wild”). By surface analysis, dźiwy +‎ -i.

Adjective

dźiwi (comparative dźiwiši, superlative najdźiwiši, absolute superlative nanajdźiwiši, excessive předźiwi, adverb dźiwjo or dźiwje)

  1. wild, feral
    Nic wšitke dźiwje zwěrjata móža so domestifikować.
    Not all wild animals can be domesticated.
Declension
Declension of dźiwi
singular dual plural
masculine neuter feminine virile nonvirile virile nonvirile
personal/animal inanimate
nominative, vocative dźiwi dźiwje dźiwja dźiwjej dźiwi dźiwje
genitive dźiwjeho
dźiwjoh¹ 		dźiwjeje dźiwjeju dźiwich
dative dźiwjemu
dźiwjom¹ 		dźiwjej dźiwimaj dźiwim
accusative dźiwjeho
dźiwjoh¹ 		dźiwi dźiwje dźiwju dźiwjeju dźiwjej dźiwich dźiwje
instrumental dźiwim dźiwjej dźiwimaj dźiwimi
locative dźiwich
¹ Poetic or colloquial.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

dźiwi

  1. third-person singular present of dźiwić

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.