dźwigacz

Polish

Etymology

From dźwigać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈd͡ʑvi.ɡat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɡat͡ʂ
  • Syllabification: dźwi‧gacz

Noun

dźwigacz m inan

  1. (anatomy) atlas (uppermost vertebra of the neck)
    Synonym: atlas

Declension

Declension of dźwigacz
singular plural
nominative dźwigacz dźwigacze
genitive dźwigacza dźwigaczy
dative dźwigaczowi dźwigaczom
accusative dźwigacz dźwigacze
instrumental dźwigaczem dźwigaczami
locative dźwigaczu dźwigaczach
vocative dźwigaczu dźwigacze

Further reading

  • dźwigacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dźwigacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.