dacicus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdaː.kɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪aː.t͡ʃi.kus]
Adjective
dācicus (feminine dācica, neuter dācicum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dācicus | dācica | dācicum | dācicī | dācicae | dācica | |
| genitive | dācicī | dācicae | dācicī | dācicōrum | dācicārum | dācicōrum | |
| dative | dācicō | dācicae | dācicō | dācicīs | |||
| accusative | dācicum | dācicam | dācicum | dācicōs | dācicās | dācica | |
| ablative | dācicō | dācicā | dācicō | dācicīs | |||
| vocative | dācice | dācica | dācicum | dācicī | dācicae | dācica | |
Further reading
- “dacicus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers