dajkád
Hungarian
Etymology
dajka + -d (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːd]
- Hyphenation: daj‧kád
Noun
dajkád
- second-person singular single-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dajkád | — |
| accusative | dajkádat | — |
| dative | dajkádnak | — |
| instrumental | dajkáddal | — |
| causal-final | dajkádért | — |
| translative | dajkáddá | — |
| terminative | dajkádig | — |
| essive-formal | dajkádként | — |
| essive-modal | dajkádul | — |
| inessive | dajkádban | — |
| superessive | dajkádon | — |
| adessive | dajkádnál | — |
| illative | dajkádba | — |
| sublative | dajkádra | — |
| allative | dajkádhoz | — |
| elative | dajkádból | — |
| delative | dajkádról | — |
| ablative | dajkádtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
dajkádé | — |
| non-attributive possessive – plural |
dajkádéi | — |