dajkái
Hungarian
Etymology
dajka + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːji]
- Hyphenation: daj‧kái
Noun
dajkái
- third-person singular multiple-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | dajkái |
| accusative | — | dajkáit |
| dative | — | dajkáinak |
| instrumental | — | dajkáival |
| causal-final | — | dajkáiért |
| translative | — | dajkáivá |
| terminative | — | dajkáiig |
| essive-formal | — | dajkáiként |
| essive-modal | — | dajkáiul |
| inessive | — | dajkáiban |
| superessive | — | dajkáin |
| adessive | — | dajkáinál |
| illative | — | dajkáiba |
| sublative | — | dajkáira |
| allative | — | dajkáihoz |
| elative | — | dajkáiból |
| delative | — | dajkáiról |
| ablative | — | dajkáitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | dajkáié |
| non-attributive possessive – plural |
— | dajkáiéi |