dajkáik
Hungarian
Etymology
dajka + -ik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːjik]
- Hyphenation: daj‧ká‧ik
Noun
dajkáik
- third-person plural multiple-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | dajkáik |
| accusative | — | dajkáikat |
| dative | — | dajkáiknak |
| instrumental | — | dajkáikkal |
| causal-final | — | dajkáikért |
| translative | — | dajkáikká |
| terminative | — | dajkáikig |
| essive-formal | — | dajkáikként |
| essive-modal | — | dajkáikul |
| inessive | — | dajkáikban |
| superessive | — | dajkáikon |
| adessive | — | dajkáiknál |
| illative | — | dajkáikba |
| sublative | — | dajkáikra |
| allative | — | dajkáikhoz |
| elative | — | dajkáikból |
| delative | — | dajkáikról |
| ablative | — | dajkáiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | dajkáiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | dajkáikéi |