dajkáink
Hungarian
Etymology
dajka + -ink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːjiŋk]
- Hyphenation: daj‧ká‧ink
Noun
dajkáink
- first-person plural multiple-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | dajkáink |
| accusative | — | dajkáinkat |
| dative | — | dajkáinknak |
| instrumental | — | dajkáinkkal |
| causal-final | — | dajkáinkért |
| translative | — | dajkáinkká |
| terminative | — | dajkáinkig |
| essive-formal | — | dajkáinkként |
| essive-modal | — | dajkáinkul |
| inessive | — | dajkáinkban |
| superessive | — | dajkáinkon |
| adessive | — | dajkáinknál |
| illative | — | dajkáinkba |
| sublative | — | dajkáinkra |
| allative | — | dajkáinkhoz |
| elative | — | dajkáinkból |
| delative | — | dajkáinkról |
| ablative | — | dajkáinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | dajkáinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | dajkáinkéi |