dajkám
Hungarian
Etymology
dajka + -m (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːm]
- Hyphenation: daj‧kám
Noun
dajkám
- first-person singular single-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dajkám | — |
| accusative | dajkámat | — |
| dative | dajkámnak | — |
| instrumental | dajkámmal | — |
| causal-final | dajkámért | — |
| translative | dajkámmá | — |
| terminative | dajkámig | — |
| essive-formal | dajkámként | — |
| essive-modal | dajkámul | — |
| inessive | dajkámban | — |
| superessive | dajkámon | — |
| adessive | dajkámnál | — |
| illative | dajkámba | — |
| sublative | dajkámra | — |
| allative | dajkámhoz | — |
| elative | dajkámból | — |
| delative | dajkámról | — |
| ablative | dajkámtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
dajkámé | — |
| non-attributive possessive – plural |
dajkáméi | — |