dajkánk
Hungarian
Etymology
dajka + -nk (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒjkaːŋk]
- Hyphenation: daj‧kánk
Noun
dajkánk
- first-person plural single-possession possessive of dajka
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dajkánk | — |
| accusative | dajkánkat | — |
| dative | dajkánknak | — |
| instrumental | dajkánkkal | — |
| causal-final | dajkánkért | — |
| translative | dajkánkká | — |
| terminative | dajkánkig | — |
| essive-formal | dajkánkként | — |
| essive-modal | dajkánkul | — |
| inessive | dajkánkban | — |
| superessive | dajkánkon | — |
| adessive | dajkánknál | — |
| illative | dajkánkba | — |
| sublative | dajkánkra | — |
| allative | dajkánkhoz | — |
| elative | dajkánkból | — |
| delative | dajkánkról | — |
| ablative | dajkánktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
dajkánké | — |
| non-attributive possessive – plural |
dajkánkéi | — |