dalac
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish طالاق (dalak), from Proto-Turkic *diālak.
Noun
dalac n (plural dalacuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | dalac | dalacul | dalace | dalacele | |
| genitive-dative | dalac | dalacului | dalace | dalacelor | |
| vocative | dalacule | dalacelor | |||