Dalecarliensis
Latin
Etymology
From Dalecarlia (“Dalecarlia”) + -ensis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [da.ɫɛ.kar.liˈẽː.sɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪a.le.kar.liˈɛn.sis]
Adjective
Dalecarliēnsis (neuter Dalecarliēnse); third-declension two-termination adjective
- (New Latin, relational) Dalecarlia
Inflection
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | Dalecarliēnsis | Dalecarliēnse | Dalecarliēnsēs | Dalecarliēnsia | |
| genitive | Dalecarliēnsis | Dalecarliēnsium | |||
| dative | Dalecarliēnsī | Dalecarliēnsibus | |||
| accusative | Dalecarliēnsem | Dalecarliēnse | Dalecarliēnsēs Dalecarliēnsīs |
Dalecarliēnsia | |
| ablative | Dalecarliēnsī | Dalecarliēnsibus | |||
| vocative | Dalecarliēnsis | Dalecarliēnse | Dalecarliēnsēs | Dalecarliēnsia | |