dalmatin
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin dalmatinus.
Adjective
dalmatin m or n (feminine singular dalmatină, masculine plural dalmatini, feminine and neuter plural dalmatine)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | dalmatin | dalmatină | dalmatini | dalmatine | |||
| definite | dalmatinul | dalmatina | dalmatinii | dalmatinele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | dalmatin | dalmatine | dalmatini | dalmatine | |||
| definite | dalmatinului | dalmatinei | dalmatinilor | dalmatinelor | ||||
Noun
dalmatin m (plural dalmatini)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | dalmatin | dalmatinul | dalmatini | dalmatinii | |
| genitive-dative | dalmatin | dalmatinului | dalmatini | dalmatinilor | |
| vocative | dalmatinule | dalmatinilor | |||
References
- dalmatin in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Swedish
Etymology
From -er intuitively being interpreted as a plural suffix.
Noun
dalmatin c
- nonstandard form of dalmatiner
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | dalmatin | dalmatins |
| definite | dalmatinen | dalmatinens | |
| plural | indefinite | dalmatiner | dalmatiners |
| definite | dalmatinerna | dalmatinernas |