dalnoka
Hungarian
Etymology
dalnok + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɒlnokɒ]
- Hyphenation: dal‧no‧ka
Noun
dalnoka
- third-person singular single-possession possessive of dalnok
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dalnoka | — |
| accusative | dalnokát | — |
| dative | dalnokának | — |
| instrumental | dalnokával | — |
| causal-final | dalnokáért | — |
| translative | dalnokává | — |
| terminative | dalnokáig | — |
| essive-formal | dalnokaként | — |
| essive-modal | dalnokául | — |
| inessive | dalnokában | — |
| superessive | dalnokán | — |
| adessive | dalnokánál | — |
| illative | dalnokába | — |
| sublative | dalnokára | — |
| allative | dalnokához | — |
| elative | dalnokából | — |
| delative | dalnokáról | — |
| ablative | dalnokától | — |
| non-attributive possessive – singular |
dalnokáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
dalnokáéi | — |